[Onderstaand blogbericht is afkomstig van de site www.debuurtalsmuseum.nl]
De laatste weken werd er in drie groepen van de basisscholen in de Tilburg West hard gewerkt aan de kunstwerken voor ons eigen Buurtmuseum. Na een brainstorm hebben de kinderen bij persoonlijke voorwerpen van bewoners een eigen verhaal bedacht en getekend in een schets. Deze werken ze in verf uit op canvasboards van 50 x 50 cm. Serieus groot dus!
Soms schilderen we buiten, onder de bomen aan grote tafels, soms in de klas en gebruiken we ook het lokaal van een andere groep. Want voor schilderen heb je nou eenmaal ruimte nodig.
Kleur mengen
De kinderen krijgen 5 kleuren: rood, geel, blauw, wit en bruin.
Daar moeten ze het mee doen. En de andere kleuren? Die moeten ze zelf maken.
Een klodder blauw, flink wat geel en een likje rood. Soms lijkt mengen net koken!
Er werd fanatiek gemengd en gesmeerd om de gewenste kleur te krijgen. Als ervaren kleurenmengers fabriceerden ze de ene nieuwe kleur na de andere.
“Juf, ik wil een kleur maken die nog niet bestaat!”
Dat bleek toch wel moeilijk. Zouden alle kleuren al zijn uitgevonden?
Niet niks
Er mag geen oppervlak onbeschilderd blijven. Zo werkt dat nou eenmaal bij een schilderij.
“Wat ga je schilderen naast dat huis dat je hebt getekend?”
“Niks”
“Hoe ziet niks eruit? Kijk maar eens rond, zie je ergens niks?”
Tja, dan blijkt nergens niks te zijn. Er is altijd wel iets. En zo dus ook in hun schilderij.
Je fantasie is de baas
Wie wel eens schildert zal dit allemaal wel herkennen: onzekerheid, experimenteren, mengen, ontevredenheid, iets anders uitproberen. Dat hoort allemaal bij schilderen. Maar ook plezier in het doen en voldoening over het resultaat.
“Juf, ik kan niet schilderen.”
“Kun je niet schilderen, of ben je onzeker over hoe het moet?”
Als ik doorvraag blijkt het vaak het laatste. Bij rekenen is maar één uitkomst echt goed. Maar bij schilderen kan alles goed zijn, als je serieus en met aandacht werkt. Jij bent met jouw fantasie de baas over je eigen kunstwerk. Dat is voor sommige kinderen best wel lastig.
Alle kinderen maken het schilderij later in de klas af. Daarvoor maak ik voor iedere groep een filmpje met aanwijzingen en aanmoedigingen. Soms kom ik ook nog een keer langs. Bij veel kinderen zie ik gaandeweg het zelfvertrouwen groeien.
Vervolg
“Juf, dit is mijn eerste schilderij. Je kan toch niet verwachten dat ik het in één keer kan? Je kan toch ook geen piloot worden in één middag?”
Goed dat ze zien dat als je vaker schildert het ook steeds beter gaat. Daarom is het goed dat Kunstlab na de zomervakantie met een vervolgtraject komt, waar alle kinderen uit deze wijk -die creatief bezig willen zijn- aan mee kunnen doen.
